This blog is about fairness; about looking at objects from multiple perspectives. Stable transformation comes only slowly; and only if the environment is free of sporadic jitters of passion and anger that destabilize growth. I strongly believe that the path to peace crosses through the battle with self.
Friday, October 15, 2010
Avec Le Temps
I want to forget my home ... the sunny days ... the smell of rice in the back alley ... I want to forget it ... want to forget my roots ... want to never miss it again, never never miss it again ... and never remember I grew up in country where I was denied the right to dreams ...
Mr. Ahmadinejad’s speech must be viewed as a form of information war against the United States: that is; he tapped into global doubts and unanswered questions about those attacks as well as the conspiracy theories about them to smear the United States.
His was an inflammatory speech in response to US –EU Axis pressures on Iran. That was the speech of the man who knew no conciliation with US is in the cards and therefore went after what he perceives to be the weak spot in US position.
Yo tengo tantos hermanos que no los puedo contar. En el valle, la montaña, en la pampa y en el mar.
Cada cual con sus trabajos, con sus sueños, cada cual. Con la esperanza adelante, con los recuerdos detrás.
Yo tengo tantos hermanos que no los puedo contar.
Gente de mano caliente por eso de la amistad, Con uno lloro, pa llorarlo, con un rezo pa rezar. Con un horizonte abierto que siempre está más allá. Y esa fuerza pa buscarlo con tesón y voluntad.
Cuando parece más cerca es cuando se aleja más. Yo tengo tantos hermanos que no los puedo contar.
Y así seguimos andando curtidos de soledad. Nos perdemos por el mundo, nos volvemos a encontrar.
Y así nos reconocemos por el lejano mirar, por la copla que mordemos, semilla de inmensidad.
Y así, seguimos andando curtidos de soledad. Y en nosotros nuestros muertos pa que nadie quede atrás.
Yo tengo tantos hermanos que no los puedo contar, y una novia muy hermosa que se llama ¡Libertad!
===========================
برادران من برادرانی بسیار دارم که از شمارش آنان عاجزم در دره ها ، کوه ها در دشت و دریا.
هر یک به کار خویش ،
رویاها ، آنها ، همه.
امید رو به جلو
با خاطرات در پشت.
من برادرانی بسیار دارم
که از شمارش آنان عاجزم
مردانی با دستانی گرم
برای دوستی،
با خروش برای اشک،
با دعا برای نماز
با افقی باز
که همواره فراتر از آن است.
و این نیرویی است چنین جوینده
با عزم و اراده
هنگامی که نزدیک تر به نظر می رسد
وقتی است که دورتر می‌باشد.
من برادرانی بسیار دارم
که از شمارش آنان عاجزم
و اینگونه ما راه می‌‌پیماییم
تنهایانی آفتاب سوخته.
در جهان گمگشته
این چنین یک دیگر را میشناسیم.
نگاه دورمان با ترانه‌ای نیشدار
و بی کرانگی دانه.
و این چنین در راه پیمودن پا میفشاریم تنهایانی آفتاب سوخته.
و با مردگانمان در درونمان که ما هیچ کس پشت سر باقی نگذاشتیم.
5 comments:
Naj, I loved this song. Miss you.
http://www.youtube.com/watch?v=6jN-Uu0ir_A
Mr. Ahmadinejad’s speech must be viewed as a form of information war against the United States: that is; he tapped into global doubts and unanswered questions about those attacks as well as the conspiracy theories about them to smear the United States.
His was an inflammatory speech in response to US –EU Axis pressures on Iran. That was the speech of the man who knew no conciliation with US is in the cards and therefore went after what he perceives to be the weak spot in US position.
There was no other way.
You may like the hard crystaline poetry of Sor Juana Innes de La Cruz.
http://www.youtube.com/watch?v=NvgTCTbIgTA
Yo tengo tantos hermanos
que no los puedo contar.
En el valle, la montaña,
en la pampa y en el mar.
Cada cual con sus trabajos,
con sus sueños, cada cual.
Con la esperanza adelante,
con los recuerdos detrás.
Yo tengo tantos hermanos
que no los puedo contar.
Gente de mano caliente
por eso de la amistad,
Con uno lloro, pa llorarlo,
con un rezo pa rezar.
Con un horizonte abierto
que siempre está más allá.
Y esa fuerza pa buscarlo
con tesón y voluntad.
Cuando parece más cerca
es cuando se aleja más.
Yo tengo tantos hermanos
que no los puedo contar.
Y así seguimos andando
curtidos de soledad.
Nos perdemos por el mundo,
nos volvemos a encontrar.
Y así nos reconocemos
por el lejano mirar,
por la copla que mordemos,
semilla de inmensidad.
Y así, seguimos andando
curtidos de soledad.
Y en nosotros nuestros muertos
pa que nadie quede atrás.
Yo tengo tantos hermanos
que no los puedo contar,
y una novia muy hermosa
que se llama ¡Libertad!
===========================
برادران
من برادرانی بسیار دارم
که از شمارش آنان عاجزم
در دره ها ، کوه ها
در دشت و دریا.
هر یک به کار خویش ،
رویاها ، آنها ، همه.
امید رو به جلو
با خاطرات در پشت.
من برادرانی بسیار دارم
که از شمارش آنان عاجزم
مردانی با دستانی گرم
برای دوستی،
با خروش برای اشک،
با دعا برای نماز
با افقی باز
که همواره فراتر از آن است.
و این نیرویی است چنین جوینده
با عزم و اراده
هنگامی که نزدیک تر به نظر می رسد
وقتی است که دورتر می‌باشد.
من برادرانی بسیار دارم
که از شمارش آنان عاجزم
و اینگونه ما راه می‌‌پیماییم
تنهایانی آفتاب سوخته.
در جهان گمگشته
این چنین یک دیگر را میشناسیم.
نگاه دورمان
با ترانه‌ای نیشدار
و بی کرانگی دانه.
و این چنین در راه پیمودن پا میفشاریم
تنهایانی آفتاب سوخته.
و با مردگانمان در درونمان
که ما هیچ کس پشت سر باقی نگذاشتیم.
من برادرانی بسیار دارم
که از شمارش آنان عاجزم
و معشوقی بسیار زیبا
به نام آزادی!
Post a Comment